Je weet hoe ik ben: verliefd op reizen, dol op mijn broers en gek op feest. En deze zomer kwam dat allemaal samen. Harm, mijn oudste broer trouwde met zijn grote liefde Beñat. Niet in Nederland, maar in het bloemrijke dorp waar Beñat vandaan komt, in Baskenland.
Harm had zijn vriendinnen en mij gevraagd om hem te helpen met de aankleding voor het feest. Dus pakte ik slingers in, mooie schalen, vazen, gestreepte servetten, én een nachthemd voor Harms kersverse schoonzus. En vertrok met veel te veel tassen en koffers naar Noord-Spanje.
De dag voor het feest dekten we de lange tafels met strak, wit linnen. We legden daar bloemen op in lange rechte lijnen en mijn nieuwe lila servies.
Geluk wordt groter als je het deelt, zeggen ze. En Harm en Beñat lieten zien dat dat waar is.
Een paar dagen na de bruiloft ben ik doorgereisd naar het zuiden van Spanje, naar Sevilla. Ik logeerde bij mijn lieve vriendin Kaja, in haar huis met muren van leem en oude houten luiken.Als je binnen bent, valt het zonlicht door die luiken in streepjes naar binnen.
Kaja’s lievelingskleur is geel. Het komt overal terug in haar huis.
In de binnentuin met rozerood bloeiende bougainville, palmachtige planten en kwetterende vogels deed ik elke ochtend mijn yogaoefeningen. En ‘s middags hield ik er in mijn kimono siësta. Vanaf het daybed keek ik dan naar de antieke paleisdeur die Kaja daar had neergezet. En ik verbeeldde me dat ik door die deur een paleis in kon lopen. Ik liep over de Spaanse tegels langs muren met mozaïek. Pikte een druif van de tafel en zag een flamencodanseres aan het eind van de gang. Ze gaf mij haar kleurige waaier. Viva la vida, stond erop: ik had mijn complete nieuwe collectie bij elkaar gedagdroomd.
