Als je één keer in Chateau Pippadour bent geweest, vergeet je het nooit meer. Ik zie het nog haarscherp voor me: het overdadige bloemenbehang op de logeerkamer, het tapijt, de schilderijen en vooral dat koperen bordje: This too shall pass. Het was het levensmotto van Jack en Pippadour. En hun 4 woorden leerden mij relativeren: wat er ook gebeurt, het gaat weer over. Ze leerden mij genieten. Van de familie die ik heb, van mijn vrienden, van wat er nú is. De warme kleuren van de herfst bijvoorbeeld, of de vroege schemer.  

Elk jaar maakte Pippadour al in november het chateau klaar voor de winter. Haar werk in de tuin was gedaan. En omdat ze nu niet veel meer buiten kwam, haalde ze het landschap naar binnen. Voor de slaapkamerramen hing ze extra gordijnen. De donzen dekens kregen hoezen in de kleuren van de tuin en het bos, met motieven uit haar behang, en met kraanvogels. Pippadour hield van hun kracht en sierlijkheid. En vooral van hun legende: als je duizend kraanvogels vouwt, komt je wens uit. Kraanvogels waren letterlijk haar geluksvogels.

In de gangen legde Pippadour extra vloerkleden. Jack haalde ze voor haar uit de kelder en rolde ze voor haar uit. Voor nog meer sfeer zette Pippadour overal kandelaars neer. In de Chinese vazen deed ze grote takken – uit het bos vlakbij hun chateau – waar ze vrolijke ornamenten in hing. Op het terras bij de keuken kwamen lantaarns en lampionnen. Dus wat voor weer het ook was, het chateau was altijd een warm paradijs van lichtjes. Ver voor én ver na kerst. Want voor Pippadour hing sfeer niet af van een datum.

Dit jaar ga ik het doen zoals Pippadour. Net als zij maak ik van bijna elke dag pyjamadag. De stof en de print van mijn nieuwe jumpsuit zijn namelijk zo mooi dat ik er gewoon mee de straat op kan en ik denk er zelfs over om hem aan te houden tijdens het kerstdiner.

Nu het buitenleven een beetje voorbij is, heb ik veel meer zin om in de keuken staan. Ik maak stamppotten en stoofschotels. En ’s middags al gepofte kastanjes, stoofpeertjes met kaneel, of appeltaart met noten. Zodat het huis net zo feestelijk ruikt als het eruit ziet. Ik heb inmiddels ook het perfecte recept voor crème brûlée. In mijn gloednieuwe sportoutfit bewaar ik met al dat eten en proeven mooi de balans. 

Omdat tafelen dit seizoen heel veel van mijn aandacht heeft, maakte ik als eerbetoon aan mijn familie een nieuw servies: Heritage. Elk bord, elke kom vertelt een verhaal. Zodat we deze winter nóg langer samen aan tafel blijven zitten. Daar vertel ik je later veel meer over.

Geniet van de komende winter en vooral van elkaar, 

Liefs van Pip